Goodbye!
De tijd van afscheidnemen is aangebroken. Nee, nog niet van mijzelf, maar van diverse leerkrachten van de Malango School. Vorige week zondag was er een "Verrassings party" georganiseerd voor Rachel, onze Engelse lerares van de afgelopen 2 jaren. Zij is gekomen uit Engeland speciaal om hier 2 jaar lang les te geven. We hebben daar als school bijzonder van genoten. Zij is een uitstekende lerares gebleken, en behalve dat ze goed is als lerares, is ze ook van velen een vriendin geworden. Ze heeft veel betekend voor ons allemaal, maar vooral voor de tienermeisjes. Morgenvroeg (maandag) zal ze met het vliegtuig vertrekken.
..
Links: Ook Roelie had een lekkere Pizza gemaakt,
Midden:
Roelie geeft Rachel en bedank bouquet (zelfgemaakt natuurlijk)
Rechts: overhandiging van het gedenkboek voor Rachel
.
De wiskundelerares Julie, afkomstig uit Noord Ierland heeft afscheid genomen omdat ze in juli hoopt te trouwen. Ongeveer een half jaar geleden is ze ten huwelijk gevraagd door een jongeman waarmee ze al 6 jaar goed bevriend is. Ik kreeg de indruk dat het voor haarzelf ook een beetje een verrassing was, maar zeker voor ons, toen we dit na de Kerstvakantie officieel te horen kregen. Ze was tijdens de Kerstvakantie naar N.Ierland geweest waar haar a.s. man haar nog eens mondeling en op de knieen gevraagd heeft: "Wil je met me trouwen!" Heel romantisch. Toen ze terug kwam zagen we een stralende Julie die graag haar prachtige verlovingsring aan iedereen wilde laten zien. Een paar weken geleden was er een Surprise-party voor haar, dat was een vrouwenfeestje, geweldig mooi georganiseerd door enkele dames hier.
Afgelopen vrijdag was haar laatste schooldag. De kinderen waren gevraagd zich als bruid en bruidegom te verkleden. Dat gaf een prachtig schouwspel. Julie is vanmorgen vertrokken.
..
Bruidjes en bruidegoms uit alle klassen...
In het midden de echte bruid "Julie"
(haar bruidsjurk is in Ierland waar ze hoopt te trouwen)
Groepsfoto van de Buidjes en de Bruidegoms van onze school
.
En dan geef je op de deze "Bruid en Bruidegom-dag" les aan deze bruidjes in je klas!
De kleuterjuf - onze vriendin Beth van 74 jaar oud!
Dan is nu onze grote kleine vriendin Beth aan de beurt. Over haar hebben we al regelmatig geschreven. Zij is een oma van intussen 74 jaar, en heeft haar thuisland Amerika nu voor de derde achtereenvolgende periode voor een tijd achter zich gelaten om hier op school te dienen. Het is een ontzettend klein tenger vrouwtje met een heel groot hart van goud. Het afgelopen seizoen is ze "kleuterjuf" geweest en heeft de jongste leerlingen van 5 jaar heel wat kunnen aanleren. Ze kunnen al heel wat letters en woordjes lezen nu, weten weer heel wat meer van de Bijbel, kunnen schattig zingen en teksten opzeggen, en verder alles wat een vijfjarige op een Amerikaanse Kindergarten moet leren, zoals knippen en plakken, enz.. Zij was (is) ook geliefd bij ons allen hier. Een van de kleuterjochies heeft haar zelfs ten huwelijk gevraagd!
Ze was vol energie waar bijna iedereen boven de 40 jaloers op was. Ze schrok er niet voor terug om mee te doen met het Frisby toernooi, alweer voor het tweede jaar. Er valt veel meer over haar te zeggen, kortom ze was een voorbeeld in Godsvrucht voor iedereen en maakte ook onder de Papua's vele vrienden en vriendinnen en sprak zo tussen de bedrijven door al een mondje vol Tok Pisin!
Zij is hier ooit terecht gekomen omdat een dochter van haar met man en kinderen in een van de stammen in de eilandenregio werkt. Nadat ze hen eens bezocht had, voelde ze zich geroepen om een paar maanden op de school te komen werken. Ze vroeg een visum aan en mocht terugkomen. Tijdens de kerstvakantie heeft ze het gezin van haar dochter ook weer bezocht en de afgelopen weken hebben de drie kleinkinderen bij haar gelogeerd. De oudste van bijna 12 deed haar home schooling zelfstandig, de twee anderen van 10 en 7 jaar bezochten tijdelijk de Malangoschool. Intussen hebben de ouders zich bij hen gevoegd en blijven tot na de komende Conferentie in juni.
Voor Beth was het toch bijzonder zwaar de laatste weken, misschien had ze zich wat overschat, maar gelukkig hebben diverse mensen haar de afgelopen week uitgenodigd voor de avondmaaltijd, dat nam wat druk van de ketel.
.
Roelie maakte 3D kaarten met de kinderen en Sinco kookte!
Vrijdag kwamen haar dochter en schoonzoon aan, zij hebben een nogal heftige tijd achter de rug en het was goed voor hen om hun zware werk tijdelijk achter zich te laten. Zaterdag hebben wij hen getracteerd op een dag "uitrusten en genieten" in Walindi. Zij wonen en werken in een gebied midden in de bergen, dus zwemmen en roeien was zeker ook voor de kinderen een geweldige attractie. We zijn niet met de boot weggeweest, maar hebben ons heerlijk vermaakt bij het Restaurant gebouw, waar ook een zwembadje is, lekkere luie stoelen en leuke zitjes.
.
Even ontspannen voor een gezin dat zware maanden achter de rug heeft
.
Roelie met het jongste dochtertje met de Garbuna vulkaan op de achtergrond.
Sinco door zijn knieen om op de foto te komen met Beth (74 jaar)
A.s. dinsdag zullen we Beth definitief uitzwaaien, wat zullen we haar missen!
Ik zal haar vooral missen omdat ik dan mijn zangmaatje niet meer heb. Al sinds twee jaar geleden hebben we elke donderdagavond samen een uurtje gezongen om God te eren. Zij speelde dan de piano, ik zong, en zij zong af en toe de tegenstem. Kostbare uurtjes.
Tekenen met perspectief
Maandag ging Beulah met een klas naar het strand voor een tekenles. De kinderen kregen les in perspectief tekenen en moesten de horizon tekenen. Sinco was mee als chauffeur en begeleider en natuurlijk nam hij wat foto's (lastig met scherpe contrasten)
.
Tekenles aan zee!
Les op het rif
De afgelopen donderdag is Sinco met een klasje leerlingen naar Mahonia Na Dari geweest in het kader van de Aardrijkskundelessen. 's Morgens kregen we les over natuurbescherming met uitgebreide info over koraalriffen. 's Middags gingen we met determinatie kaarten snorkelen op een mooi rif onder deskundige begeleiding, althans naar lokale maatstaven. Het was een geweldig mooie en leerzame dag.
.
Links: Adolphina - onze gastvrouw - toont in de bibliotheek
van Mahonia na Dari diverse soorten koraal.
Rechts: In de boot naar Restorf. Op de terugweg was de zee zo ruw en klapte de boot zo hard op de golven dat Sinco's bril brak. Gelukkig had hij in NL een reservebril gekocht.
Het aardrijkskunde groepje!
Vrijdagavond zijn we met een hele groep nog in Hoskins Hotel geweest en hebben daar samen gegeten als afscheid van allen die de komende weken Hoskins gaan verlaten, definitief of voor bepaalde tijd. Met name degenen die bij de school betrokken zijn. Dus allen die rechtstreeks of zijdelings iets met school hebben waren aanwezig, dat waren totaal 22 personen. Door middel van een soort kaartspelletje kreeg iedereen de gelegenheid om een ander te bemoedigen en/of te bedanken. Er werden wat cadeautjes en bloemen uitgereikt, kortom een gedenkwaardige avond, leuk georganiseerd door Tineke en Martin! Bravo!
Sinco is intussen begonnen met het voorbereiden van een toespraak voor a.s. vrijdag. De 5 leerlingen die dit jaar de Highschool afronden hebben Sinco gevraagd om tijdens de "Graduation", dat is HET moment in het leven van elke Amerikaan, de toespraak te houden. Dat is een hele eer! Sinco toont niet vaak en snel zijn emoties, d.w.z. ontroering, maar toen de vijf meiden hem vroegen, schoten de tranen in zijn ogen. Ik hoorde dat van onze Michelle, die kwam dat mij vertellen en was er zelf helemaal door verrast.
Volgende week hopen we verslag te doen van die grote gebeurtenis!
Maar eerst zal er nog even heel hard gewerkt moeten worden door Sinco en de overgebleven leraren. Afwerking van de lessen, cijferverwerking, afwerking van het jaarboek enz.
Zelf ben ik me in gedachten al aan het voorbereiden om tijdens de zomervakantie naar Nederland te gaan. Gelukkig heb ik een bibliotheek collega, en hoop ik bovendien terug te komen, dus ik voel niet zo'n sterke werkdruk. Er liggen voor mij nog wat naaiklusjes die ik hoop af te ronden. De vrouw die de zorg voor de gasthuisjes heeft heeft mij gevraagd gordijnen te zomen en wat servetten te maken en Michelle wil heel graag nog een bloesje van mijn eigen ontwerp. En zo blijven we met van alles bezig.
We zijn dankbaar voor de genade die we elke dag mogen ervaren en wensen jullie ook alle liefde en zorg toe die onze God jullie wil geven. Gratis en voor niets!
" En al wat je doet met woord of werk, doet het alles in de naam van de Heer Jezus, God, de Vader, dankende door Hem!"
Hartelijke groet van Sinco en Roelie |